Four Tet – Pink

Połamany, twardo dudniący bas, stanowiący silną podstawę do cykającego, flirtującego z estetyką UK garage bitu w szybkim tempie, dodatkowo zapętlonym miliard razy, by stworzyć trwający przeciętnie 8 minut kawałek. Kieran Hebdan po kolaboracjach z Thomem Yorkiem i Burialem jako producent wyraźnie odbił swoją muzyką w stronę klubowych sztosów. Można to było wychwycić również na miksie Fabriclive.59, którego jest autorem. W zasadzie na sześćdziesięciominutowy album weszły nagrania podejmujące muzyczny temat inspiracji zdradzanych na kompilacji dla Fabric Records.

Powolny kurs w stronę 2stepu łączonego z UK house obserwowalny był także na poprzednim wydawnictwie – ‘There Is A Love In You’, do którego odwołania wyraźnie słychać na ‘Pink’. Dla przykładu w utworze ‘128 Harps’ daje się wyczuć zmieszane ze sobą ‘Circling’ i ‘Sing’. Jedna z najlepszych, a zarazem najkrótsza kompozycja, zbudowana jest z połamanego bitu skontrastowanego subtelną, plumkającą harfą. Również zamykający całość intrygujący ‘Pinnacles’, zdradza silne powiązanie z poprzednim albumem Four Teta. Brzmiącemu niczym klubowa wersja ‘Love Cry’ numerowi, najbliżej do house’owego brzmienia. Jednakże zamiast euforycznego bitu króluje tu zdecydowanie mroczny i tajemniczy klimat zbudowany gnającym loopem, opartym na brzmieniu jazzującego kontrabasu. Ciekawym rozwiązaniem jest zastosowanie motywu granego z rozmachem na pianinie jako refrenu kompozycji.

Wydane przy okazji mixu dla Fabric ‘Pyramid’ trzyma w napięciu przez cały czas, jednocześnie hipnotyzując transowym klimatem rozpędzonego bitu i pociętego sampla wokalnego, pozostającego w centrum utworu. Natomiast otwierający wydawnictwo ‘Locked’ w zasadzie powinien znaleźć się na końcu tracklisty, gdyż wydaje się być stworzony do napisów końcowych. I wcale nie jest to zarzut. Przewijający się w nim ‘motyw drogi’ zagrany z podbitą częstotliwością na klawiszach wraz z poszatkowanym brzmieniem perkusji, spajają się w jedną całość, prowadząc interesującą narrację. ‘Ocoras’ koncentruje się na posuwistym, ciężkim, pościnanym, bezbarwnym padzie, tworzącym monotonną melodię, nad którą uwieszony jest prosto skonstruowany mechaniczny beat 4/4 wraz z cyfrowo brzmiącymi ozdobnikami.  Równie mechaniczny jest ‘Lion’– jeden z dwóch nowych tracków Kierana. Tutaj wkoło bitu rozmieszczone są plemiennie brzmiące perkusjonalia, tworzące rozbieganą, przyjemną dla ucha melodię, urzekającą swoją infantylnością. Nadmiar słodyczy redukuje jednak zapętlona, falująca z góry w dół linia basu.

Drugi z utworów nagranych specjalnie na ‘Pink’ to ‘Peace for Earth’, stanowiący odpoczynek od bezlitośnie siekających bpmów. Przez cztery minuty ambientowe przestrzenie koją gładkością, przywołując na myśl zimowe obrazy. Potem do głosu dochodzi cyfrowe zrytmizowane plumkanie, nadal jednak pozbawione tanecznego bitu. Czy to przypadkiem nie młodszy brat pochodzącej z poprzedniej płyty kompozycji ’Reversing’? ‘Jupiter’ to z kolei dwubiegunowy numer, zaczynający się od chropowatego syntezatora, którego surowość łagodzą po pewnym czasie łagodne klawisze przywodzące na myśl spadające krople wody. W jednej chwili Four Tet wygasza całość i zastępuje ją klikającym bitem opartym na potężnie uderzającej stopie. Wszystko oczywiście jest odpowiednio przydymione, co jest cechą charakterystyczną wszystkich numerów obecnych na ‘Pink’.

Nie do końca wiem, jak podejść do nowej propozycji Four Teta. Z jednej strony to przecież zbiór nagrań wcześniej wydanych na dwunastkach w należącym do producenta labelu TEXT, więc z łatwością można rzucić „ale to już było” i zrezygnować z odsłuchu, pozostawiając sobie jedynie dwa nowe tracki nagrane specjalnie na ‘Pink’. Z drugiej jednak strony po kilkukrotnym zapoznaniu się z tym wydawnictwem trudno mi jednoznacznie stwierdzić, że to zwyczajne odcinanie kuponów, gdyż okazuje się, że kompilacja singli nagranych w różnym czasie tworzy zgrabną, jednolitą całość. Zupełnie niczym pełnoprawny album.